Premanand Maharaj: जेव्हा सहनशक्तीच्या पलीकडे गोष्टी घडतात! संयम तुटतो.. तेव्हा नेमकं काय करावं? प्रेमानंद महाराजांनी दिला मुक्तीचा मंत्र

Premanand Maharaj: 'आता माझ्यात काहीही सहन करण्याची ताकद नाहीये, मी काय करू?' भक्ताचा हा प्रश्न ऐकून प्रेमानंद महाराजांनी अतिशय सोप्या आणि शांततेने उत्तर दिले..

Premanand Maharaj marathi news When you have no strength left to endure Patience breaks what exactly should you do

बऱ्याचदा असे घडते की, एखादी व्यक्ती त्याच्या आयुष्यातील वाईट अनुभवांमुळे खूप अस्वस्थ होते. समस्या आणि आव्हाने व्यक्तीच्या आयुष्याला सर्व बाजूंनी वेढतात. अशा परिस्थितीत, व्यक्तीचा संयम डळमळीत होऊ लागतो, मन खचते, आणि त्याची सहनशक्ती कमी होते. अशा वेळी माणूस अध्यात्माकडे आकर्षित होऊ लागतो आणि त्याच्या प्रश्नांची उत्तरे शोधू लागतो.

अशावेळी समस्येने ग्रस्त असलेला भक्त प्रेमानंद महाराजांकडे गेला. त्याने विचारले, "महाराज, आता माझ्यात काहीही सहन करण्याची ताकद नाहीये, मी काय करू?" हा प्रश्न ऐकून प्रेमानंद महाराजांनी अतिशय सोप्या आणि शांततेने उत्तर दिले. ते म्हणाले...

प्रेमानंद महाराज म्हणतात की, व्यक्तीच्या वाईट काळात प्रत्येक व्यक्तीने नामजप केला पाहिजे. "राधाचे नाव जपल्याने सर्व काही ठीक होईल. महाराजांनी भक्ताला औषध घेण्यास आणि संयम ठेवण्यास सांगितले, कारण संयम राखला तरच औषध काम करते.

प्रेमानंद महाराज की, घाणेरडे आचरण, घाणेरडे बोलणे, घाणेरडे विचार आणि घाणेरडे वर्तन सोडून फक्त नामजप करत राहा. आणि ते कसे काम करते ते पाहा. आध्यात्मिक व्यक्तीमध्ये शांत स्वभाव आणि हास्यासह सर्वात मोठ्या समस्यांना तोंड देण्याची क्षमता असते.

महाराज म्हणतात की, शरीर निरोगी असते पण जर तुम्ही दुःख, आळस आणि जगाबद्दल विचार करत असाल तर तुम्हाला आनंदातही त्रास होतो. त्यामुळे तुम्ही भविष्याबद्दल एवढा जास्त विचार आणि चिंता का करता?

महाराज म्हणतात की, आयुष्यात अशी समस्या आली की, फक्त राधा-राधा जप करण्याचा प्रयत्न करा, कारण जे भगवान रामांनी तुमच्या नशिबात लिहिले आहे तेच घडेल. मग काळजी का करायची?

महाराज पुढे म्हणतात की, हे शरीर पाप आणि पुण्य यांचे फळ आहे आणि म्हणूनच सुख आणि दुःख सहन करावे लागते. पण नामस्मरणात शक्ती आहे, ती शक्ती आत्म्याला स्थिर करते.

प्रेमानंद महाराजांनी स्पष्ट केले की सहनशीलता ही केवळ मनाची नाही तर आत्म्याची मालमत्ता आहे, जेव्हा आपण देवाशी जोडतो तेव्हा ती आपोआप आपल्यात परत येऊ लागते. देवाचे स्मरण, संतांचा सहवास आणि मनःशांती या गोष्टी हळूहळू सहनशक्तीची शक्ती पुन्हा जागृत करतात.